سال نو یعنی تو

بسم الله
زاد روز یک سری افراد در زندگی انسان، مهم می شوند!
چون آغازگر اموری در زندگی ات هستند، که اگر نبودند، یقینا زندگی ات تلخ تر می شد!
و گرامی داشتن زاد روزشان، به نوعی یعنی شکرگزاری نعمت بودن شان!
ممنونم که هستید !
داشتن تان، آسان نبوده!
از خیلی چیزها گذشته ام که همچنان در کنارم بمانید!
بهتر بگویم ، ار خیلی چیزها گذشته ام که در کنارتان بمانم !
اوقات تلخ و خوش زیادی با هم سپری کرده ایم!
یادت می آید علیرضا؟
اولین روز مدرسه، با دست شکسته، کنار حیاط؟
یادت هست کلاس ادبیات، لشکری، تشخیص را؟
یادت می آید کوه دسته جمعی را؟
یادت هست مراسم تولدت، در اولین سال آشناییمان!؟
یادت می آید محمد؟
گروه "خودمونیا" را؟
یادت هست دعوا و تعصب مان، روی "یاران" و "یاوران" را؟!
یادتان می آید سفر قم مان، بیرون رفتن های مان با "مهرداد" را؟!
هدفم از این یاد آوری ها، ذکر این نکته ست که لحظات خوب و خوش زندگی ام را رقم زده اید!
گرامی می دارم زادروزتان را.
و برای اولین بار است می گویم:"می ترسم از نبودن تان"
مصادف شدن تولدتان، با شروع سال و تولد طبیعت بی دلیل نیست!
نو کردید زندگی ام را!

...............
پی نوشت: پنجمین روز از بهار تولد علیرضاست و دوهفته بعدش تولد محمد!
تولدتان مبارک!